Zestawienie mikro i makro wzoru może na pierwszy rzut oka wydawać się czymś niezrozumiałym. Cytując dr Dojlitko:
„Dla obserwującego taki kamuflaż detal tego szumu, obserwowany z odległości ośmiu metrów, rozmywa się jako pierwszy. Warstwy te są odpowiedzialne za rozbicie kształtu maskowanej sylwetki”.
„Efekt końcowy obserwowany z bliska może wydawać się abstrakcyjnym zestawieniem plam i kolorów, czymś niezrozumiałym. Jednak jego ostateczna ocena, jeśli chodzi o skuteczność maskowania, powinna się odbywać na wielu dystansach odległościowych”.
Ilość i forma umieszczona w mikrowzorze naniesiona została w zależności od kolorystyki i występujących odpowiednich elementów w naturze. Uśredniono obrazy środowiska i przeniesiono je na wzór kamuflażu.
Mikrowzór ma wprowadzić szum kolorystyczny otoczenia. W kamuflowaniu łączy się on z drobnymi, jaskrawymi gałęziami, blikami światła, drobniejszymi kamieniami, liśćmi i źdźbłami. Jest to warstwa, która w kontekście kolorystycznym jest elementem stałym i całorocznym. Jest to spowodowane tym, że takie elementy nie ulegają znaczącym zmianom kolorystycznym w zależności od pory roku.
Makrowzór:
Stanowi najniższą warstwę. Jednolita barwa została rozdrobniona przez ciemniejsze elementy – szum. Obie barwy mają zbliżony walor. Szum jest równomiernie rozłożony na tle.
Mikrowzór:
Znajduje się „powyżej”. Składa się z komórek o nieregularnych, biomorficznych kształtach. Mikrowzór składa się z pięciu warstw: kolory ciemne zbliżają się do tła, jaśniejsze „wyskakują”. Komórki mikrowzoru mają różną barwę od tła i wyższy kontrast. Ponadto zostały tak ukształtowane (pogrupowane), aby tworzyły dodatkowy, wierzchni makrowzór.
Kod kolorystyczny:
Został oparty na pięciu kolorach drukowanych i jednym kolorze właściwym tkaniny.
Zastosowanie Mapy po szeregu testów przeprowadzonych od ogłoszenia rozpoczęcia prac projektowanych potwierdzają, iż Mapa jest idealnie wpasowującym się maskowaniem w polskim środowisku naturalnym. Jego wysoka dynamika wpływa na ukryciu żołnierza podczas przemieszczania się. Wysoka asymilacja wzoru z testowymi miejscami terenowymi wskazuje, że Mapa może być wykorzystywana nie tylko wiosną i latem, ale również jesienią.
Mapę testowano w realnych warunkach terenowych, polowych, sylwetce w ruchu, pozycjach statycznych, w okresie od sierpnia do października oraz na wiosnę. Umieszczono go w lasach mieszanych, terenach otwartych, niezabudowanych i z roślinnością niedrzewiastą.
Mapa jest rewolucyjnym i jedynym w swoim rodzaju kamuflażem. Docenienie jej przez inne firmy i rynek militarny jest tylko kwestią czasu. Mapa jest wybitnym osiągnięciem polskiej inżynierii wojskowej.