Średniowieczny Sztylet z symbolem Gryfa Amont Decor Habitat - Sztylet Rycerza Św. Marka
Sztylet to krótka kolna broń biała (w formie pomniejszonego puginału), używana głównie w XVI - XIX w.
Sztylet posiada najczęściej prostą, cienką, ostro zakończoną głownię i niewielki prosty jelec. Najwcześniejsze formy sztyletu, wykonywane z kamienia, kości lub rogu, znane są z paleolitu. Wraz z rozwojem metalurgii sztylety zaczęto wykonywać z metalu, a jako broń szczególnie rozpowszechniły się w okresie średniowiecza i renesansu. Specyficznym rodzajem sztyletu był XVIII-wieczny sztylet artyleryjski, na którego głowni wyryta była podziałka służąca do obliczania kalibru dział.
Współcześnie mianem sztyletów określane są również niektóre rodzaje noży, charakteryzujące się wąską, obosieczną głownią o profilu symetrycznym, z centralnie ułożonym sztychem.
Sztyletów używano także do zabójstw, m.in. do eliminacji przeciwników politycznych, np. Juliusza Cezara.
Gryf to mityczne zwierzę przedstawiane najczęściej z ciałem lwa oraz z głową i skrzydłami orła. Niektóre źródła dodają jeszcze uszy dzikiego osła. Na początku gryf pojawia się w sztuce, znacznie później w literaturze, widać także znaczne różnice pomiędzy opisami gryfa a jego obrazowaniem. Najstarsze przedstawienia pochodzą ze starożytnej Mezopotamii z ok. 3000 p.n.e., równocześnie motyw pojawił się w Egipcie. Do Europy dotarł ok. 1600 p.n.e. poprzez wyspy Kretę i Cypr. Pierwsza wzmianka pisana o gryfach pochodzi z ok. V w. p.n.e.
Wygląd gryfa jako lwa z orlimi skrzydłami, przednimi łapami i głową ugruntował się w średniowieczu, gdy gryfy coraz częściej zaczęły się pojawiać w herbach. Wówczas konieczne stało się ustalenie konkretnego obrazowania, które szybko stało się najpopularniejsze. Wcześniej równie często w ikonografii pojawiały się przedstawienia gryfów jako: lwów z orlimi głowami i łapami lwa (nie zawsze występują skrzydła), lwów z orlimi skrzydłami (tylko do czasu, gdy chrześcijaństwo zaczęło wykorzystywać ten obraz jako symbol św. Marka), lwów z tylnymi łapami ptasimi (występujące jedynie w sztuce Azji Mniejszej) oraz rzadziej lwów z łapami ptaka.
Sztylet z symbolem Gryfa Św. Marka — średniowieczny sztylet z głowicą w kształcie hełmu z brązu w tym samym kolorze co garda, rękojeść jest biała imitująca kolor kości słoniowej z czarnym rysunkiem. Całkowity rozmiar to 35 cm. Pochwa jest czarna z elementami z brązu.
Najważniejsze cechy:
- Wykonany z wytrzymałej stali
- Długość całkowita: 35 cm
- Długość ostrza: 20 cm
- Grubość głowni: 2,2 mm