W starożytności noszenie spodni przypisywano ludom barbarzyńskim. Obcisłe spodnie nosiły plemiona Scytów i Celtów. Taki obraz tych plemion zachował się do dziś. Persowie nosili coś, co dziś nazwalibyśmy szarawarami i wśród cywilizowanych Greków wprowadził je dopiero Aleksander Macedoński. Rzymscy legioniści stacjonujący nad kanałem La Manche w północnej Galii oraz w Brytanii docenili okrycia nóg stosowane przez tamtejsze ludy. W średniowieczu ubierano nogawico-spodnie lub krótkie spodenki w połączeniu z pończochami.
Sortuj wg.:
- wybierz -
Spodenki
Historia męskich spodenek
W XVII wieku zaczęto stosować szerokie spodnie, głównie do strojów kontuszowych. Były one bufiaste i długie do kostek, związywano je paskami. Wraz z końcem tego stulecia spodnie zaczynały przylegać do nóg i opinały ciało na linii bioder. Z powodu na swoją krótkość łączone je z pończochami. Jednym z bardziej charakterystycznych spodni były pantalony z XVIII wieku. Były bardzo obcisłe i sięgały talii. W XIX wieku pojawiły się spodnie o znacznie luźniejszym kroju. Przylegające w pasie, lecz od kolan przestały być zwężane. Były jednokolorowe, nie posiadały wzorów, dzięki czemu pasowały do popularnych wtedy kamizelek, fraków, kapeluszy. Przed końcem XIX wieku Levi Strauss wynalazł jeansy, które obecnie są najpopularniejszymi męskimi spodniami na świecie. W XX wieku w związku z rozwojem umundurowania wojskowego powstały kroje spodni męskich, jakie znamy dziś.
Spodenki męskie przez lata były uważane przez mężczyzn za nieodpowiednie. Ze względu na swoją długość były trudniejsze do zabrudzenia, wytarcia bądź zniszczenia, dlatego więc przez lata były nieodłącznym elementem dziecięcego stroju i uniformu. Występowały więc w szkołach jako część mundurku. Wraz z przejściem w świat dorosłych dziecko musiało wyzbyć się noszenia krótkich spodni. Odpowiedni strój mężczyzn składał się z długich spodni, noszenie innych było odbierane jako niedojrzałe. Wkładanie popularnych bermud było zarezerwowane dla graczy tenisa i golfa. To właśnie kortom tenisowym zawdzięcza się liberalizowanie mody. Tam najszybciej zastąpiono długie, białe spodnie krótszymi bermudami. Ich wygląd, krój i długość były jednak dokładnie określone w regulaminie. Rewolucja w ich postrzeganiu rozpoczęła się podczas I wojny światowej, a zakończyła podczas II wojny światowej. Męskie krótkie spodenki stały się nieodłącznym elementem wojskowego munduru. Żołnierze aliantów czy państw Osi w okresie letnim posiadali na wyposażeniu krótkie odpowiedniki mundurowych spodni. Były przewiewne, nie krepowały ruchów, żołnierz nie przegrzewał się, wystawiony na działanie wysokich temperatur. Na stałe do mody męskiej weszły w latach 70. XX wieku. Zaczęli je nosić młodzi i starsi. Pojawiały się w modzie cywilnej i ubiorze służb. Wiąże się je z kulturą hipisowską oraz disco. Stawiają na luźny, swobodny wygląd, luz i przeciwstawianie się konwenansom. Obecnie krótkie spodenki cieszą się ogromną popularnością. Można z nimi dowolnie eksperymentować, łączyć z różnymi elementami garderoby. Idealne na lato i wiosnę są niezastąpione na wakacjach, wyjściach na plaże i na miasto.
